《Over lichtende drempels》 - 免费有声读物

Aan Psyche, Fidessa en Babel hebben wij gezien, dat Couperus in zijne sproken, of allegorieën, of phantasieën, voorwaar geen geringer werk geeft, dan in zijne romans. Namelijk: voor hen die ze verstaan. Men mag gelooven, dat Couperus juist in die creaties van vagere gestalte zijn eigen innerlijkste en beste en liefste heeft neêrgelegd: dat hij ze meer voor zichzelf gemaakt heeft, dan voor een publiek. De romans kan iedereen volgen, waardeeren, of critiseeren; maar deze sproken kunnen slechts begrip en appreciatie vinden bij de met den dichter min of meer gelijk-voelenden, - en die kunnen niet anders dan betrekkelijk slechts weinigen zijn. (Uit: J. van den Oude. Uit de poppenkraam onzer romantiek (1903))